De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 69 - Lieselot Elzinga

Op de Pop Art tentoonstelling van Galerie Fleur & Wouter was een bruidsjurk van Lieselot Elzinga te zien. Het stond op een zwart rond laag podium. Er boven hing een grote gele krul en rondom de jurk stonden tv-schermen waaruit poezengeluiden kwamen. Het werk werd gecompleteerd door borduurwerken van Dagmar Stap op smalle sokkels en werk van Jackson Bowley en Floor van het Nederend aan de muur.

Lieselot geeft graag nadere toelichting. Ik ben een paar weken na de opening op bezoek in haar atelier in de Czaar Peterstraat. Ze heeft een flinke ruimte, waarin niet alleen Lieselot werkt, maar ook haar Finse mede-ontwerper Miro, productieassistente Carmen en een stagiaire uit Macedonië.

Meidenband

In haar werk gaat het om vorm en kleur, net zoals dat bij andere kunstvormen het geval is. En het resultaat wil ze graag communiceren met haar publiek. Lieselot: “Ik gebruik mode als tool om een bepaalde boodschap over te brengen. Daarbij werd ik geholpen door het feit dat ik podiumervaring heb. Ik zat tien jaar lang bij een meidenband, FUZ, van mijn veertiende tot mijn vijfentwintigste. Dat noopte ons om na te denken hoe we ons wilden presenteren.”

Ze ging uit van DIY, Do It Yourself. “We wilden onze boodschap overbrengen met weinig middelen. Het podium creëert afstand, details vallen weg. Dat dwingt je, als band, een simpel gebaar te maken. Dat kon met gebruik van een eenvoudig ontwerp waarmee we ons presenteerden: simpele, minimalistische jurken, die ook een beetje extravagant waren. De mensen zagen daaraan wat we wilden overbrengen.”

Zelfvertrouwen

Het podium legt je onder een vergrootglas. Het hielp haar bij haar beeldontwikkeling en ook voor haar kijk op zichzelf. “Je besluit wie je wil zijn. Dat maakt je zelfverzekerder.” Het moest precies kloppen, de vorm en de kleuren, het hielp dat haar ouders allebei schilders zijn.

Ze vindt het belangrijk om via kleding zelfvertrouwen te stimuleren. “De muziekwereld is mannelijk. Als vrouwen mee willen doen, moeten ze sterk zijn. Het is voor hen belangrijk zelfvertrouwen te hebben. We deden dat als meidenband door het samen te doen. Ik had daarbij een idee van vrouwelijkheid die ik vertaalde in kleding, vrouwelijke powerdressing. Dat miste ik een beetje in vrouwenkleding. Ik ontwierp daarom jurken met brede schouders en een strakke rok. Het bleek te werken, het gaf ook een powergevoel aan de draagsters.”

Ze zag dat mensen anders gingen bewegen als ze haar jurk droegen. “Als kleding goed zit, kan een ander deel van hun persoonlijkheid aangewakkerd worden.“ Ze richtte zelfs een eigen modelijn op.

Sleutelwerk

Heeft ze een sleutelwerk, een ontwerp dat een nieuwe draai gaf? Dat heeft ze. Ze haalt hem erbij en hangt ‘m op. Het is een turquoise jurk met een bruin-zwart patroon erop. Het is een abstractie van luipaard print waaruit details zijn weggenomen. “Alles is uit een lap stof. De voor- en de achterkant. Ik heb nergens gesneden. Alleen aan de zijkant zit een tussenstukje. Het heeft Dior allure. Ik heb het principe veel gebruikt voor andere uitvoeringen. Het is goed zoiets flink uit te buiten.”

De jurk staat ook op de site van het Londense Matchesfashion. “Ik was altijd een grote fan van Matches. Ze hebben een winkel in Londen en daarnaast een modesite. Daar zaten mijn favoriete jonge ontwerpers. Per jaar mogen drie nieuwe ontwerpers mee gaan doen. Je bent een tijd exclusief aan hen verbonden. Je mag vier collecties brengen. We hebben er al twee gedaan en de vierde collectie is in juni 2020. Daarna zijn we weer vrij.”

De verkoop via het web loopt goed. “We zitten er op sinds 1 oktober. Er is veel interesse. Mensen willen het dragen. Er zijn zelfs een paar ‘klassiekers’. Ook zijde-items zonder print en witte standaard bloezen verkopen heel goed. De lange jurk gaat wat langzamer.”

De show is het kunstwerk

En dat terwijl Lieselot is pas een jaar is afgestudeerd van de mode-afdeling van de Rietveld Academie. “Ik heb een jaar ontworpen. Ik heb hard gewerkt. Ik heb veel energie. Mode werkt goed voor mij. Het vernieuwt zichzelf snel. Je moet klaar staan met nieuwe ideeën. Er werken extravagante mensen in de mode. Daar houd ik ook van. Ik vind showen ’t leukst. Zelfs het allerleukste wat je kan doen. De show is het kunstwerk. Daar zet je mensen in een andere wereld.”

Het kunstwerk dat ze bij Fleur & Wouter liet zien als alweer van een tijdje geleden. “Fleur vroeg me om te exposeren. Het was ook een soort show. Het was een trouwjurk, daar kun je langer naar kijken. Ik had er een soort installatie van gemaakt met filmpjes op tv-schermen van poezengeluiden. Die filmpjes waren gemaakt door Sara Elzinga, mijn zus. Het echte karakter kun je evenwel pas creëren als er ook een mens in zo’n jurk zit. Dan gaan mensen echt een verhaal verzinnen.”

Directe communicatie

Tot slot: wat is haar filosofie, voor zover dat al niet duidelijk is. Lieselot: “Wat me aanspreekt in kunst is kunst die direct communiceert. Waarbij je niet te veel achtergrondinformatie nodig hebt om iets te laten voelen. Ook met een bepaald gevoel van humor. Ik wil altijd refereren naar iets wat mensen al kennen, zodat mensen het werk ook in bredere context kunnen zetten. Het is belangrijk dat je al je invloeden verwerkt in wie je bent en waar je vandaan komt.”

Afbeeldingen

1 – 6) Creaties van Lieselot, 7) Trouwjurk in Pop-Art tentoonstelling Galerie Fleur & Wouter, 8) Lieselot Elzinga

http://elzinga.studio/
https://www.instagram.com/elzinga.studio/ 
https://www.matchesfashion.com/intl/womens/designers/elzinga
https://www.galeriefleurenwouter.com/exhibitions/2019/11/8/pop-art  

 

 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0