Martin Kippenberger

Martin Kippenberger

Martin Kippenberger wordt beschouwd als een van de meest getalenteerde Duitse artiesten van zijn generatie. Hij stond in het middelpunt van een generatie Duitse enfants-terribles, waaronder Albert Oehlen, Markus Oehlen, Werner Büttner, Georg Herold, Dieter Göls en Günther Förg.

Hij wilde zich niet beperken tot een stijl of een medium. Hij maakte beeldhouwwerken, schilderijen, werken op papier, foto's, installaties en prenten. Ondertussen dronk hij al die tijd stevig door, zo stevig dat hij niet oud werd. Op zijn 44e stierf hij aan leverkanker in een Weens ziekenhuis.  

Berlijn

Martin Kippenberger werd in 1953 in Dortmund geboren. Hij was de enige jongen in een gezin met vijf kinderen, twee oudere en twee jongere zusjes. Zijn vader was directeur van de Katharina-Elisabeth kolenmijn, zijn moeder een dermatoloog. Toen Kippenbergers moeder werd gedood door een pallet die van een vrachtwagen viel, erfde hij genoeg geld om van te leven.

Hij ging studeren aan de Hochschule für bildende Künste Hamburg, waar Sigmar Polke hem beïnvloedde, hoewel hij hem niet direct les van hem had. Na een verblijf in Florence, waar hij in 1977 zijn eerste solotentoonstelling had, vestigde hij zich in 1978 in Berlijn. In dat jaar richtte hij samen met Gisela Capitain Kippenberger's Office op, waar hij tentoonstellingen organiseerde van zijn eigen kunst en die van zijn vrienden.

Keulen

In diezelfde periode werd Kippenberger ook zakelijk directeur van SO36, een performance-, film- en muziekruimte, en begon hij een punkband genaamd de Grugas, die een single opnam met de titel Luxus. Hij verliet Berlijn, en kwam in de vroegere jaren tachtig via Parijs in Keulen terecht waar hij als een actief lid van de kunstscene.

Hij zette de boel in beweging, of dat nu in Keulen, in Wenen bij de Hetzler Galerie, in Los Angeles en elders was. Daarbij was hij tegelijkertijd clown en strateeg. Een kunstwerk maken was een ding, het presenteren een ander. Hij bedacht nieuwe manieren om dat te doen, onder andere speciale shows om het publiek en de critici binnen te halen.

Salvador de Bahia

In de jaren tachtig ging de politiek een rol in zijn werk spelen. Tijdens een reis naar Brazilië in 1986 kocht hij een tankstation aan zee in Salvador de Bahia en noemde het het Martin Bormann-tankstation (Martin Bormann was een prominente nazi).

Er werd in die tijd veel gesproken over de ‘dood van de schilderkunst’. Ook Kippenberger worstelde ermee. Hij maakte bijvoorbeeld Blass vor Neid steht er vor deiner Tür (Bleek van jaloezie staat hij voor je deur), eenentwintig afzonderlijke doeken die samen als één werk worden getoond, maar elk doek heeft een aparte titel en er is geen stijl. Hij maakt een eerste serie werken die naar Picasso verwijzen als ultiem moderne icoon van de kunst.

Sevilla

Op basis van een foto van Picasso met een dikke buik en in zijn onderbroek op de trappen van Château Vauvenargues, maakte Kippenberger een parodie van zichzelf als Picasso in onderbroek in een serie zelfportretten. Dat deed hij in Carmona, Spanje. In 1988 woont hij in Spanje, in Sevilla en Madrid en maakt hij de Laterne (straatlantaarn) sculpturen, zoals Laterne an Betrunkene ('Straatlantaarn voor dronkaards') dat nog bekender werd toen het op de Biënnale van Venetië 1988 te zien was.

In 1990 verblijft hij in New York en maakt zijn latex- of rubberschilderijen. Onder invloed van de Lost Art Movement krijgt hij het idee voor een ondergronds netwerk dat de hele wereld omcirkelt. In de Metro-Net World Connection-serie (1993–97) maakt hij stuk metrorooster, met het geluid van treinen en windstoten.  

In The Happy End of Franz Kafka’s ‘Amerika’ (1994) verkent hij utopie van universele werkgelegenheid. Hij zet Kafka's idee van gemeenschappelijke sollicitatiegesprekken om in een kunstwerk. De installatie bestaat uit een divers assortiment aan objecten en meubels, in een ruimte waarin massa-sollicitatiegesprekken kunnen worden gehouden.

Hoteltekeningen

Gedurende de laatste 10 jaar van zijn leven heeft Kippenberger (1953-1997) een serie tekeningen gemaakt op hotelpapier, de 'hoteltekeningen' (1987–1997).  Hij gebruikte de talloze briefhoofden van ontelbare hotels om onderwerpen en ideeën vast te leggen. Er ontstonden hele series, waaronder portretten van wetenschappers, Frank Sinatra, oorlogsscenes etc. In de laatste twee series poseert Kippenberger als Picasso's laatste vrouw, Jacqueline, met als titel The Paintings Pablo Couldn't Paint Anymore.

In 1985 exposeerde hij in New York ‘Buying America and Selling El Salvador’,  een grote installatie met talrijke sculpturale werken. Hoewel hij in 1986 zijn eerste grote museumtentoonstelling had in het Hessisches Landesmuseum in Darmstadt, trok hij meer aandacht met tentoonstellingen elders, zoals in het Centre Pompidou in Parijs (1993) en het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam (1994), Tate Modern (2006), Museum of Contemporary Art, Los Angeles (2008), Museum of Modern Art, New York (2009).  In 2011 organiseerde het Museo Picasso Malaga 'Kippenberger Meets Picasso'.    

In 2013 presenteerde de nieuw opgerichte Griekse Organisatie voor Cultuur en Ontwikkeling, NEON, het werk van de Duitse kunstenaar in de tentoonstelling A Cry for Freedom, in het Museum of Cycladic Art, in Athene.

Picasso in ondergoed

De zelfportretten van Kippenberger hebben de hoogste bedragen opgeleverd. In 2012 werd een zelfportret zonder titel verkocht voor £ 3,2 miljoen ($ 5,1 miljoen) bij Christie’s London. In 2014 bracht Kippenbergers titelloze zelfportret uit 1988, met een foto van de 81-jarige Picasso in zijn witte ondergoed, gemaakt door David Douglas Duncan, $ 18,6 miljoen op. Later dat jaar kocht Larry Gagosian een zelfportret uit 1988 van Kippenberger, waarop de kunstenaar in zijn ondergoed te zien is, voor $ 22,5 miljoen bij Christie's New York.

Afbeeldingen:

1) Transportabler U-Bahn-Eingang, 2007, Switzerland, Graubunden, 2) Hoteltekeningen, Untitled (Self Portrait, Chelsea Hotel, 1990), 3) Blass vor Neid stehet er vor deiner Tur, 4) Selfportrait as Picasso in underwear, 5) Laterne an Betrunkene, 6) The Happy End of Franz Kafka’s ‘Amerika’, 7) Buying and Selling El Salvador, 8) Untitled, 1992, 9) Untitled (Jacqueline Picasso), 10) Martin Kippenberger 

Functie / titel:
kunstenaar
Geboorte- en sterfdatum:
25 februari 1953 / 7 maart 1997
Plaats geboorte:
Dortmund
Plaats sterven:
Wenen
Sekse:
Man
Woonplaatsen:
Dortmund, Hamburg, Berlijn, Wenen, Parijs, Keulen, Salvador da Bahia, Carmona, Sevilla, Madrid, New York, Wenen

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0