Igor Mitoraj

Igor Mitoraj

Sinds jaar en dag is er in de duinen rond museum Beelden aan Zee in Scheveningen een sculptuur van een gezicht te zien. Deze blikvanger heet ‘Light of the Moon’ (zie afbeelding 4). Ik was onlangs bij een grote tentoonstelling van het werk van Mitoraj in het museum met de titel Façade.

De tentoonstelling toont de theatrale kwaliteit van zijn werk en de vaak mythologische oorsprong van zijn beelden. De beelden hebben een melancholieke, kalme uitstraling. Dwalend door de ruimte met monumentale mensfiguren, maskers, gezichten, torso’s, voeten en handen, ondergaat de bezoeker de klassieke schoonheid van de oudheid.

Klassiek én modern

De gezichten van zijn beelden zijn soms ingezwachteld, als het ware het zwijgen opgelegd. In de fragmentatie van de beelden zie je dat Mitoraj’s werk niet alleen klassieke trekken heeft, maar ook moderne. Zie de uitsparingen in het marmer of brons waarin kleine figuren of gezichten worden weergegeven, soms als een gevangene die probeert uit te breken.

Polen

Igor Mitoraj is in 1944 geboren in het Saksische Oederan, vlakbij Dresden, als zoon van een Poolse moeder en een Franse vader van Poolse afkomst, die door de nazi's gedeporteerd voor dwangarbeid. De kleine Igor heeft het bombardement van Dresden meegemaakt, en hoe klein hij ook is: dat liet sporen na in zijn werk, zie onder meer de omzwachtelde hoofden. Aan het einde van de oorlog, terug in Polen, trouwt zijn moeder met Czeslaw Mitoraj, die hem adopteert en hem zijn achternaam geeft.

Hij brengt zijn jeugd door doorbracht in het zuiden, in Grojec, in de buurt van Krakau. Hij gaat naar de kunstacademie in Bielsko-Biala en vervolgens studeert hij schilderkunst aan de Krakau School of Art en de Krakow Academy of Art onder leiding van Tadeusz Kantor. Zijn eerste solotentoonstelling heeft hij in 1967 in de Krzysztofory Gallery in Polen.

Parijs

In 1968 verhuisde hij naar Parijs om zijn studie voort te zetten aan de École Nationale Supérieure des Beaux-Arts. Kort daarna raakte hij gefascineerd door de Latijns-Amerikaanse kunst en cultuur en besloot hij een jaar lang te schilderen en naar Mexico te reizen. Deze ervaring brengt hem dichter bij de beeldhouwkunst.

In 1974 keerde hij terug naar Parijs en twee jaar later hield hij nog een solotentoonstelling in de La Hune Gallery, waarin hij ook enkele sculpturen opnam: het succes van de tentoonstelling overtuigde hem om zich fulltime aan de beeldhouwkunst te wijden. Hij ontvangt de ‘Prix de la Sculpture’ in Montrouge en de Franse minister van Cultuur biedt hem een ​​atelier aan in de Bateau-Lavoir van Montmartre.

Pietrasanta

Hij brengt ook lange perioden door tussen New York, Griekenland en Toscane; deze reizen zullen bepalend zijn voor het vinden van zijn stijl, tussen moderniteit en classicisme. Na in terracotta en brons te hebben gewerkt, maakte hij in 1979 een reis naar Carrara en besloot zich ook toe te leggen op de bewerking van marmer.

In 1983 besloot hij zich in Pietrasanta te vestigen, dicht bij de mythische marmergroeven van Carrara,  om daar een atelier te openen en tussen Italië en Frankrijk te gaan wonen. Hij blijft zeer gehecht aan dit stadje in Noord-Toscane die hem in 2001 het ereburgerschap verleent en waaraan hij zijn talrijke werken schenkt. De plaats is bekend omdat Michelangelo er het marmer voor zijn beroemde kunstwerken haalde.

Pietrasanta is één groot beeldenpark, met meer dan zeventig beelden van Italiaanse en internationale kunstenaars die zich allemaal hebben laten inspireren door deze creatieve plek. De plaats is al eeuwen bevolkt met handwerklieden en kunstenaars die zich met marmer en brons bezighielden. Al wandelend door het stadje stuit je op elk plein, maar ook op onverwachte plekken, op marmeren of bronzen meesterwerkjes.

Gigantische werken in parken en bij villa's

Zijn sculpturen worden veelvuldig tentoongesteld, zowel in Europa als in de Verenigde Staten. Van bijzonder belang is zijn succesvolle tentoonstelling in 1989 aan de New York Academy of Art.

In Italië realiseert hij veel tentoonstellingen in parken en historische villa's waar zijn gigantische werken de juiste plaats vinden: met name zijn suggestieve tentoonstellingen in de Vallei van de Tempels in Agrigento (2011), en de postume tentoonstellingen in Pisa (2015), in de Markten van Trajanus (Mercati di Trajano) in Rome (2016), bij de opgravingen van Pompeii (2016) en op Piazza Armerina en Noto in Sicilië (2021).

De kunstenaar sterft in Parijs, maar het is zijn uitdrukkelijke wens begraven te worden in Pietrasanta. De begrafenisdienst vond plaats in de kathedraal.

Geboorte- en sterfdatum:
26 maart 1944 / 6 oktober 2014
Plaats geboorte:
Oederan
Plaats sterven:
Parijs
Sekse:
Man
Woonplaatsen:
Oederan, Grojec, Bielsko-Biala, Krakau, Parijs, Pietrasanta

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0