Agentschap Kunsten en Erfgoed

Het agentschap Kunsten en Erfgoed is de uitvoerder van het kunsten- en erfgoed beleid van de Vlaamse Regering. Wat Unesco betreft, werkt het agentschap rond het beleid en de uitvoering van twee conventies: de Conventie betreffende de middelen om de illegale invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van cultuurgoederen te verbieden en te verhinderen (1970) en de Conventie betreffende de borging van het immaterieel cultureel erfgoed (2003).

De Vlaamse overheid ontwikkelt in hoog tempo een hedendaags cultureel-erfgoedbeleid vanuit twee hoofdaccenten.

Het eerste accent is de maatschappelijke inbedding van het cultureel erfgoed, naast de klassieke conservatie en ontsluiting. Dit centraal stellen van de gemeenschapsvorming maakt het cultureel erfgoed de motor voor zowel een economische als sociale en culturele dynamiek.

Het tweede is een immateriële benadering: het cultureel erfgoed bestaat slechts als het voortdurend wordt herdacht en herbenaderd. Ook de dingen bestaan niet zonder het weefsel van verhalen om hen heen. Deze accenten hebben ook te maken met de integrale visie op het gehele cultuurbeleid. Ook al is de bewaarfunctie de motor en de referentie, cultureel erfgoed bestrijkt de verschillende culturele functies.

Technisch gesproken, benadert het agentschap Kunsten en Erfgoed  het cultureel erfgoed als twee grote domeinen, het roerend cultureel en het immaterieel cultureel erfgoed. Het roerend cultureel erfgoed omvat objecten, informatie, culturele bronnen met een gemeenschappelijke betekenis: industrieeltechnisch, archeologisch, artistiek, wetenschappelijk, (cultuur)historisch of antropologisch. Het immaterieel cultureel erfgoed omvat beeldvorming via beschrijving of culturele bronnen, bijvoorbeeld allerhande verhalen en geschiedenissen.