Nieuwjaarsduik Scheveningen 2019

Ruim 60.000 mensen doken gisteren het koude water in tijdens de 60e editie van de Nieuwjaarsduik. Op 132 plekken in Nederland en 24 locaties in het buitenland trotseerden duikhelden, met de iconische oranje muts op, het frisse water. De traditionele Unox Nieuwjaarsduik in Scheveningen was wederom het decor van de grootste duik ter wereld: 10.000 helden sprongen de Noordzee in om zo het nieuwe jaar fris te starten.

Nadat ik mijn perskaart in Café Columbus had opgehaald had ik nog even tijd. Een mooie gelegenheid om even de pier op te gaan. Voor de ingang van de pier (begane grond) zie ik een V 1 waarmee de Duitsers de Engelsen bestookten. Aan de bovenkant zijn vijf vierkante gaten gezaagd waarin verdroogd duingras staat. In gele hoofdletters staat er op de bom ‘Drop a Love Bomb’ geschreven.

Lichte motregen

Als ik naar binnen ga, zie ik er nog een, ook weer met vijf uitgezaagde vierkante gaten. Hier gevuld met duingras en een rododendron. Hier lees ik de tekst ‘Veggies are da bomb’. In de O van bomb het driehoekige peace-teken.

Een beetje verder ben ik enige meters boven de strandlijn. Voor me zie ik de twee tenten, de een met zwart-witte strepen en de achterste met zwartgrijze strepen. Ertussen aan de vloedlijn het Unox podium met een gigantische Unox muts er bovenop. De lucht is grijs, er valt een lichte motregen. Het is circa 7° Celsius.

Ik hoorde in Café Columbus dat de burgemeester vermoedelijk niet zou komen om het startschot te lossen. Te druk met het naspel van vannacht. De twee houten torens, opgebouwd met pallets, de ene in Scheveningen en de andere aan de andere kant van de haveningang in Duindorp waren, met de flinke wind, een vonkenregen gaan verspreiden landinwaarts.

Daken van Scheveningse huizen begonnen te gloeien en vervolgens te branden, ook in de duinen ontstonden er brandjes en banden van menig geparkeerde fiets legden het loodje. Nu ik goed kijk zie ik in de verte de eerste voormalige toren nog nasmeulen. Ik had het al geroken toen ik Madurodam passeerde: een vieze brandlucht. Staan de torens er volgend jaar weer?

Twee surfers

Er staat een stevige branding. Windkracht 6 of 7. Twee dappere surfers proberen voorbij de eerste golven te komen Op het eind van de pier staat een vleugel. ‘Gebr. Dönert, Dresden’ staat er op. Ik tik wat toetsen in en hij werkt. Jammer dat ik geen toepasselijk melodietje kan spelen.

Alle winkeltjes en eet- en dranktentjes zijn open. De eigenaren poetsen hun toonbank, stoelen en tafels of kijken of de kassa klopt. Er lopen opvallend veel Franstaligen rond. In de verte zie ik de vier rijen nieuwjaarduikers langzaam naar voren schuiven richting de kaartjestafel, de controle en de tenten. Aan de reling hoor ik een meisje tegen haar zusje zeggen: ‘Als je een pinguïn ziet rennen, moet je ‘m afschieten.’

Er staan inmiddels zo’n 40 oranje mutsen voor het podium. Een zwarte hond springt de zee in, maar is er snel weer uit. 50 meter van me vandaan loopt een meisje in blauwe bikini en een oranje muts op de zee in. Ze juicht naar haar vader die haar op zijn mobiel vastlegt. Een van de surfers maakt een spectaculaire salto en valt dan in de golven. Vervolgens peddelt hij weer zeewaarts.

Bij de zwarte hond heeft zich een tweede zwarte hond gevoegd. Zij rennen elkaar achterna in en uit het water. De menigte oranje mutsen voor het podium is aangegroeid tot 150. Het meisje in de blauwe bikini komt op haar vaders mobieltje kijken of ze er goed op staat. Niet dus. Ze gaat weer de zee in. Eerst de handen in de zij, dan weer juichend. Ze droogt zich af met een blauwe handdoek die ze vervolgens om zich heen slaat.

Brassband

De menigte voor het podium is met hun mutsen aan het zwaaien en vervolgens zwaaien ze met hun armen. De DJ is kennelijk van start gegaan. Straks worden ze verder opgezweept door de gebroeders Ko. Ik verlaat de pier en loop via de Boulevard naar de toegang. De UNOX Brassband staat te spelen. Twee jongens maken een dansje erbij. ‘Bye Bye Blackbird’ en vervolgens ‘That City is so Pretty, Down on Bourbon Street’.

Op het strand staan al zo’n 1000 oranje mutsen. Ik ga naar de rechtertent in onder de tonen van ‘Van je Hoempa Hoempa Tetere’ en vervolgens ‘Hoog in de wei staat een hutje. Jodelahihi’. Ik zie drie Chinezen met een Unox muts op hun hoofd en vervolgens drie vrouwelijke Witte Panters. Als ik richting het podium loop passeer ik vier konijntjes, een oranje, een blauwe, een groene en een gele. Ze springen mee met twee dansende meisjes op het podium. ‘Naar links’ roept de DJ, en vervolgens ‘Naar rechts’.

Toeter op mijn waterscooter

Het is 11.29 uur. Nog een half uur. Het miezeren is opgehouden, het is droog. Weer konijntjes, nu twee bruine. ‘1, 2, 3’ zegt de DJ, ‘en dan zeggen we allemaal GELUKKIG NIEUWJAAR’. De twee dansende meisjes maken plaats voor de gebroeders Ko. Ze beginnen met ‘Ik heb een toe toe toeter op mijn waterscooter. Daarmee toeter ik naar elke vrouw’.

Ik loop naar de linkertent. Ik zie drie zwartbont koeien compleet met roze uiers en een staartje. Ik verwissel mijn zwarte muts voor de oranje Unox muts die ik bij de ingang heb gekregen (samen met een blik Unox soep). Nu ben ik helemaal one of the crowd. Een stuk of tien groen-wit gestreepte slaapwandelaars met slaapmutsen op maakt zich gereed het strand te betreden.

De gebroeders Ko peppen nog steeds de menigte op. Nu met ‘Ik heb een boot. Een hele mooie boot. Een splinternieuwe boot. Ik ga varen op het kanaal’. Vervolgens roepen ze de menigte toe te Springen. Het is 11.45 uur.  ‘Ik heb de allermooiste boot van allemaal. Haar naam is Anna en zij ligt hier in de sloot.’

Ik heb een heli heli helicopter

‘Allemaal een hand in de lucht’ en vervolgens ‘Ik heb een heli heli helicopter. Ik heb een heli heli heli hee’. Twee Vikingen met witte hoorns komen voorbij. De eerste badpakken / zwembroeken verschijnen. ‘Ik blijf blijf voor Oranje, ik klap klap voor Oranje. En spring spring voor Oranje. Zo hoog’.

11.55. Iedereen springt. Een zeilbootje vaart op zee voorbij. De gebroeders Ko houden op. ‘Blijven bewegen’. 11.58. De ritmische muziek zwelt aan. Velen beginnen al naar de zee te lopen. ’17, 16, 15, 14,          ……   5, 4, 3, 2, 1’. En de eersten komen al terug. Nat maar gelukkig. Ik loop naar de stand van de Vegetarische Erwtensoep. De soep smaakt heerlijk.

Op de Boulevard zie ik weer de Unox Brassband. Nu met ‘Hello Mary Lou, Goodbye Heart, Sweet Mary Lou, I’m so in love with you’.  Foto: AD 

https://www.unox.nl/evenementen

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0