Digitalisering in sloppenwijken: Korogocho's eerste cybercafé

Topmannen uit het bedrijfsleven, ontwikkelingsexperts van de Verenigde Naties en verlegen, maar ondernemende jongens uit de sloppenwijken van Nairobi zijn het over één ding eens: internet is een belangrijk middel in de strijd tegen armoede.

In de woorden van de voormalig Intel-baas Craig Barrett: “Het verschil tussen arme en rijke landen zal niet meteen oplossen, maar toegang tot internet geeft mensen in arme landen wel een kans. Het creëert een omgeving waarin mensen investeringen kunnen doen die winst opleveren.” Denis Otieno, een jongen uit de Keniaanse sloppenwijk Korogocho, is het hiermee eens: “De wereld gaat met lichtsnelheid van analoog naar digitaal. Zolang mensen hier bang zijn voor computers, blijven we verder achterop raken in de wereld.” Daarom opende Denis op 7 november 2012 een spraakmakend nieuw café in het dichtbevolkte Korogocho, wat toepasselijk ‘schouder aan schouder’ betekent. Terwijl het regenseizoen de stoffige zandwegen in een grote modderpoel heeft veranderd die de wijk van boven tot onder bruin kleurt, zetten twee tl-buizen het eerste cybercafé van Korogocho in een helderwit contrast met de buitenwereld. Acht computers staat keurig opgesteld in twee rijen: één voor de volwassenen, die hier een computercursus kunnen volgen, en één voor kinderen die het populaire spel Grand Theft kunnen komen leren.

Een week na de opening is het rustig in het cybercafé, alleen Raphael zit netjes zijn dagelijkse morele support uit achter één van de flatscreens. Hij heeft lang zijn best gedaan om zijn jongere broer te overtuigen zijn baan bij een computerwinkel in de stad te ruilen voor het ondernemersbestaan in Korogocho. Toen Denis overgeplaatst moest worden naar het noorden van Kenia, “een gevaarlijke regio”, besloot hij naar zijn broer te luisteren en geen nieuw contract te tekenen. Niet dat Korogocho een veiligere omgeving is, de wijk staat bekend om de grote criminaliteit. De acht computers in het cybercafé zijn vermoedelijk de enige exemplaren in de wijk. “Mensen vragen me waarom ik niet aan de andere kant van de sloppenwijken, over de brug, begonnen ben. Het is daar veiliger en er bestaan al twee internetcafés. Hier hebben veel mensen nog nooit een computer gezien. Dat maakt dat ik hier een missie heb.”

Hoewel Kenia van de Afrikaanse landen aanvoerder is in computer-literacy, heeft naar schatting 25 procent van de bevolking nog nooit een computer gebruikt. Tegelijkertijd wordt de toegang tot internet met de dag belangrijker om goed mee te draaien in de maatschappij. Zo gebruiken middelbare scholen steeds vaker computers en dit jaar wordt zelfs de digitale stemregistratie voor de verkiezingen ingevoerd.

Voor Denis is de onwetendheid zowel zijn grootste kans, als zijn grootste obstakel. “Mensen zijn bang voor computers. Ze denken dat je geleerd moet zijn om er één te gebruiken. Ik probeer uit te leggen dat je met alleen een basisschooldiploma er ook mee kunt leren werken.” Wie voor het eerst in het cybercafé komt, krijgt daarom een toets om het computerlevel te bepalen. Daarna volgt een basiscursus in computeren, leert Denis de nieuwe gebruiker een e-mailaccount aan te maken en wordt de gevorderde aan een Facebookaccount geholpen: “Ze moeten natuurlijk wel een reden hebben om hier vaker terug te komen”, lacht hij verlegen.

De eerste leerlingen zijn alvast gestrikt: toen Denis de pandeigenaar van het gebouw, waarin het cybercafé is gevestigd hielp zijn papieren administratie in Excel te zetten, was de man om en kon het huurcontract worden getekend in ruil voor een vervolgcursus. Over een week komt een groepje leraren van een middelbare school les nemen, zodat ze hun repetities niet meer met de hand hoeven uit te schrijven.

Denis hoopt dat ook gewone mensen zonder baan zelfverzekerd genoeg zijn om straks binnen te lopen en te zien dat ook Korogocho deze luxe waard is. De strakke uitstraling van het café moet in elk geval alvast helpen dat luxe gevoel te creëren. Ondanks de sobere inrichting doet de brandschone ruimte chique aan tussen de andere winkeltjes in het pand. Een groot contrast met de dichtstbijzijnde webshop in een sloppenwijk verderop. Het ineengezakte pand, gedoneerd door de Lions Rotary Club, had een stel afgedankte trage computers staan, die zelfs het Keniaanse geduld te zeer op de proef stelden.

Denis pakt het anders aan. Elke ochtend begint hij met een grote schoonmaak en hij is al dagen in de weer met het testen van verschillende routers om alle computers tegelijkertijd van internet te kunnen voorzien. Voor als straks alle acht tegelijkertijd bezet zijn. Dat is nog even afwachten. Internet mag dan een belangrijke weg uit de armoede te zijn, een klantenkring van mensen zonder baan en inkomen vraagt veel geduld van een jonge ondernemer.

Tags

Reageren