Winnende portretten van de fotowedstrijd ‘Zie Jezelf Anders’ tentoongesteld in het Frans Hals Museum

Winnende portretten van de fotowedstrijd ‘Zie Jezelf Anders’ tentoongesteld in het Frans Hals Museum  

Tijdens een online prijsuitreiking zijn op maandag 22 maart de winnaars van de fotowedstrijd ‘Zie Jezelf Anders’ bekendgemaakt. Uit de meer dan 500 inzendingen zijn de foto’s van Brenda Onana, Rosa Navarro en Jasmijn door de jury geselecteerd als beste inzendingen.

Het stijlvolle, mysterieuze portret ‘In mijn duisternis’ van Brenda Onana werd verkozen tot winnaar van de hoofdprijs: een persoonlijke fotoworkshop. Vanwege het overweldigende aantal inzendingen en de kwaliteit ervan, kozen juryleden Ann Demeester, kunstenaar Angela Tellier en Kirsten van de Haarlemse Kinderraad ieder ook een persoonlijke favoriet. Zowel de drie winnende foto’s als de eervolle vermeldingen worden tentoongesteld in studio F van het Frans Hals Museum en zijn door alle bezoekers aan locatie Hof te bekijken zodra het museum weer open is.

Angela Tellier

Het Frans Hals Museum organiseerde de fotowedstrijd in samenwerking met kunstenaar Angela Tellier om bezoekers online te blijven inspireren tijdens de lockdown. Dat er behoefte is aan zo'n creatieve activiteit voor thuis, blijkt uit de meer dan 500 inzendingen van mensen die de uitdaging van de wedstrijd aannamen en een zelfportret maakten zonder nadruk te leggen op hun gezicht.

Winnende foto’s tentoongesteld in Studio F   

“Creatief, origineel en spannend” dat kenmerkte de foto’s van de drie winnaars volgens de jury. In ‘Dancing Jasmijn’ laat de jonge fotograaf creativiteit zien in de verwijzingen in haar beeld. ‘Bubblegum’ door Rosa Navarro werd geprezen om het kleurgebruik en originaliteit. ‘In mijn duisternis’ door Brenda Onana vond de jury uitermate spannend: “Brenda heeft een zelfportret gemaakt dat enerzijds heel glamoreus is en waarin een knipoog naar de oude meesters is verwerkt. Anderzijds heeft het ook iets ‘rafeligs’ doordat er elementen in zitten die letterlijk handgemaakt zijn. Die clash tussen geknutseld en gestileerd, het verleidelijke beeld en de onheilspellende titel zorgt voor een interessante spanning” zegt museumdirecteur Ann Demeester.

Eervolle vermeldingen

De jury was overweldigd door het aantal inzendingen en de kwaliteit ervan. Daarom selecteerde ieder jurylid naast de drie winnende foto’s ook een persoonlijke favoriet als eervolle vermelding. Angela Tellier koos ‘Gebroken zelfbeeld’ door Gwen van den Boogaard omdat ze haar verhaal goed heeft weten te vertalen naar beeld. Kirsten is fan van het effect van de rook voor het gezicht in ’Anonymous’ door Wilco Veerman waarin je toch de ogen nog een beetje ziet. Ann Demeester draagt als eervolle vermelding ‘NAHgenoeg niets te zien’ door Monique Koopman aan waarin veel meer te zien is dan de titel doet vermoeden.

Samen met foto’s van de winnaars hebben ook deze eervolle vermeldingen een ereplaats gekregen in Studio F, de plek midden in het museum waar bezoekers zelf aan de slag kunnen zodra het museum weer geopend is. Daarnaast kan Brenda Onana nog beter worden in wat ze al kan met de persoonlijke fotoworkshop van kunstenaar Angela Tellier in de nieuwe coronaproof workshopruimte Studio H.

Coronaproof museumbezoek

Sinds Corona vorig jaar de cultuursector in de pauzestand zette, neemt het Frans Hals Museum alle mogelijke maatregelen om het museumbezoek veilig en aangenaam te laten verlopen. Dankzij een bijdrage van het Kickstart Cultuurfonds zijn nu ook de educatieve ruimtes Studio F en Studio H van het museum volledig coronaproof gemaakt. Door deze vernieuwde studio’s kan het museum, zodra het weer open mag, zowel bezoekers als schoolklassen op een veilige manier uitnodigen om anders te leren kijken, om zo meer te zien.

Foto’s hieroven zijn van 1) Brenda Onana, 2) Rosa Navarro, 3) Jasmijn, 4) Wilco Veerman, 5) Gwen van den Boogaard en 6) Monique Koopman

1e prijs BRENDA ONANA (1999)

In mijn duisternis

“De zwarte achtergrond staat voor alle negatieve factoren die invloed op mij kunnen hebben: onzekerheid, faalangst, hoge verwachtingen, en een slechte omgeving. De gele doek is een schild dat ik om mezelf heen zet om mij hiertegen te beschermen. Hierdoor kan ik mijn eigen waarden en normen niet verliezen of me laten beïnvloeden. De knijpers vormen een uitstraling van alle positiviteit die ik in me heb, en waar ik aandacht aan besteed in plaats van aan de negativiteit.”

Jurycommentaar:

Brenda heeft een zelfportret gemaakt dat enerzijds heel glamoreus is en waarin een knipoog naar de oude meesters is verwerkt. Anderzijds heeft het ook iets ‘rafeligs’ doordat er elementen in zitten die letterlijk handgemaakt zijn. Die clash tussen geknutseld en gestileerd, het verleidelijke beeld en de onheilspellende titel zorgt voor een interessante spanning.

Gedeelde 2e prijs ROSA NAVARRO (1966)

Bubblegum
“Toen ik klein was deed ik met mijn zussen en vriendinnetjes altijd wedstrijden om te kijken wie de grootse bubblegum kon maken. Door de lockdown ben ik weer begonnen met de wedstrijdjes, dit keer met mijn dochter.”

Jurycommentaar:

Rosa heeft zich goed aan de opdracht gehouden, want je kunt haar gezicht niet zien. We vinden het mooi hoe ze met haar kleurgebruik is omgegaan en het is een originele foto omdat niemand anders zoiets had ingezonden.  

Gedeelde 2e prijs JASMIJN (12 JAAR)

Dancing Jasmijn
“Ik ben gek op dansen en bloemen en ga iedere dag vrolijk en dansend door het leven. De bloem is mijn rode rok.”

Jurycommentaar:

Deze hele jonge fotograaf heeft uitstekend de opdracht gevolgd maar laat ook creativiteit zien in de verwijzingen in haar beeld. Ze heeft namelijk een bloem gebruikt die verwijst naar haar naam maar ook verwijst naar wat zij het allerliefst doet, en dat is dansen.

Eervolle vermelding, gekozen door Kirsten  WILCO VEERMAN (1998)

Anonymous
“Ik dacht direct aan de mogelijkheden die rook kan bieden om een gezicht het subonderdeel van de foto te maken. Met ledverlichting op de grond om accent te geven aan de rook heb ik de foto gekozen waarbij de ogen nog net aan zichtbaar waren.”

Jurycommentaar Kirsten:

Ik vind het effect van de rook heel gaaf maar je kunt ook nog een beetje zijn ogen zien. De foto is een beetje mysterieus-achtig en dat vind ik gaaf om te zien.

Eervolle vermelding, gekozen door Angela Tellier   GWEN VAN DEN BOOGAARD (2003)

Gebroken Zelfbeeld
"In dit zelfportret zie je niet duidelijk één heel beeld van mijn gezicht, maar fracties van mijn gezicht in de scherven. Doordat je geen ogen ziet wordt het portret nog iets mysterieuzer. De spiegel is symbolisch voor zelfreflectie en hoe je soms een verkeerd beeld van jezelf kan hebben."

Jurycommentaar Angela Tellier:

Gwen weet heel goed haar verhaal te vertalen naar beeld. Uit al die elementen in de spiegel kun je eigenlijk allemaal kleine verhalen halen.
 

Eervolle vermelding, gekozen door Ann Demeester   MONIQUE KOOPMAN (1964)

NAHgenoeg niets te zien
“NAH staat voor Niet Aangeboren Hersenschade. In enkele maanden na die datum heb ik meerdere herseninfarcten gehad en ben druk bezig met revalideren. Ik lach nog steeds in het leven, en dat lukt, ook al heeft het een krakje gehad.”

Jurycommentaar Ann Demeester:

Dit werk heet ‘NAHgenoeg niets te zien’ maar het tegenovergestelde is waar. Er is heel veel te zien in het werk. Je weet namelijk niet wat het precies is: een tekening, een aquarel, een foto van een tekening of een print? Je blijft kijken en je afvragen waar je naar kijkt. 

https://www.franshalsmuseum.nl/nl/

Datum:
23 maart 2021
Type activiteit:

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0