Seydou Keïta - Bamako Portraits

Foam presenteert Bamako Portraits, de eerste overzichtstentoonstelling van de studiofotografie van Seydou Keïta (ca. 1921 – 2001, Mali) in Nederland.

Zijn oeuvre toont een tijdsbeeld van de stedelingen van de Malinese hoofdstad in de jaren vijftig en zestig: Bamako’s transitie van een kosmopolitische stad in de Franse kolonie naar de trotse hoofdstad van een onafhankelijk Mali.

Naar de studio

Seydou Keïta legde zijn landgenoten vast op een manier die tot dan toe nog niet aan de buitenwereld was gepresenteerd. Men kwam naar de studio van Seydou Keïta om zich zo mooi mogelijk vast te laten leggen: in jurken met opvallende stoffen en extravagante vormen, met statige hoofdtooien, of in een westers pak met strikje, stoer leunend op een motorfiets of met een radio onder de arm. Keïta’s portretten zijn compleet losgezongen van westerse fotografietradities en tonen hoe de stedelingen van Bamako zichzelf zagen en hoe ze gezien wilden worden.

Rekwisieten

In zijn begin jaren werd Keïta door zijn vader opgeleid tot timmerman. Zijn toekomstperspectief veranderde in 1935 toen hij van zijn oom een camera cadeau kreeg, een Kodak Brownie Flash. Gedurende zijn pubertijd leerde hij zichzelf de technische vaardigheden van het fotograferen en afdrukken. In 1948 opende Seydou Keïta zijn portretstudio in de levendige wijk Bamako-Coura. Hij creëerde al snel een succesvolle studiopraktijk met een geheel eigen esthetiek. Hij hield verschillende rekwisieten ter hand in zijn studio, van westerse kledingstukken tot accessoires variërend van radio’s, papieren bloemen, tot aan Vespa’s. Ook de achtergronden spelen een karakteristieke rol in zijn foto’s. Keïta gebruikte vaak jaren achtereen hetzelfde doek als achtergrond, maar vanwege de grafische prints gingen deze vaak een esthetisch spel aan met de kleding van zijn modellen.

Archief

Klanten kwamen regelmatig terug om foto’s bij te laten drukken, wat hem er toe leidde om alle negatieven te bewaren. Hij bewaarde ze niet op naam, maar op datum en type (singles, koppels, portretten op schouderlengte, of staand, etc.), waardoor we niet weten wie de mensen op de foto’s waren. Keïta’s archief van meer dan 10.000 negatieven kwam in 1992 aan het licht dankzij André Magnin, toenmalig curator van de Contemporary African Art Collection (CAAC) van Jean Pigozzi. Er werden nieuwe afdrukken gemaakt, onder toeziend oog van Keïta en door hem gesigneerd, waardoor zijn werk in de kunstwereld kon worden geïntroduceerd. Dit bezorgde hem internationale roem. Deze moderne herdrukken vormen een groot contrast met de vintage prints die sindsdien zijn teruggevonden. Beide soorten afdrukken komen in de tentoonstelling samen en tonen op die manier verschillende aspecten van Keïta’s artistieke praktijk.

Seydou Keïta – Bamako Portraits past in een reeks tentoonstellingen over fotostudio’s die Foam de afgelopen jaren presenteerde. De reeks is gebaseerd op de groeiende interesse in ‘vernacular photography’ en de onderkende sociaalhistorische en artistieke waarde hiervan.

https://www.foam.org/  

Datum:
6 april 2018 / 20 juni 2018
Type activiteit:

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0