Collectie presentatie Tacita Dean in De Pont
Voor het eerst toont De Pont een grote selectie van de werken van Tacita Dean uit de eigen vaste collectie. Deze collectiepresentatie is tot en met 2 februari 2020 te zien in de Nieuwe Vleugel van het museum, die in 2016 werd geopend en speciaal gebouwd is voor foto- en filminstallaties.
Al ruim twintig jaar volgt De Pont deze Engelse kunstenaar. In 1998 kreeg ze in Tilburg een solotentoonstelling in het museum en werden twee 16mm films verworven voor de vaste collectie: Disappearance at Sea (Cinemascope) uit 1996 en Der Jungbrunnen (1998). Dat haar werk divers is, blijkt uit de zes werken die De Pont tussen 2001 en 2015 aankocht, waaronder foto’s, gravures, tekeningen, een lithoprint en nog een 16mm film: Michael Hamburger (2007).
Zeezeiler
De korte film Disappearance at Sea (Cinemascope) begint met een close-up van vuurtorenlampen die in een traag tempo lichtbundels over het scherm werpen terwijl een lens met veel geraas ronddraait. Na enkele minuten verandert het beeld in een schemerig zeegezicht dat bij het vallen van de nacht langzaam verdwijnt. Het filmbeeld lost als het ware op in de werkelijke duisternis van de projectiezaal. Alleen het geluid van de lens blijft hoorbaar. Inspiratie voor de film vormde het verhaal van de onfortuinlijke zeezeiler Donald Crowhurst die in 1969 met zijn zelfgebouwde 'trimaran' spoorloos verdween. De zee speelt ook een grote rol in de installatie Girl Stowaway (1994). Uitgangspunt hiervoor was de avontuurlijke tocht van een Australisch meisje dat vermomd als jongen in 1928 als verstekeling naar Engeland voer.
Dreigende vulkaanuitbarsting
De meest recente aanwinst, Quatemary (2014) bestaat uit een fotogravure van ruim twee bij zes meter. Met negentiende-eeuwse landschapsfoto's, teksten en schoolbordtekeningen, schetst Dean een episch verhaal over een dreigende vulkaanuitbarsting in een kale uitgestrekte woestenij. Bij Tacita Dean gaan feit en fictie naadloos in elkaar over en krijgt het gewone plotseling een magische, poëtisch lading. De raadselachtige schoonheid van haar films en fotogravures hypnotiseert.
Britse videokunstenaar
Tacita Dean (Canterbury, 1965) behoort, samen met kunstenaars als Gillian Wearing, Steve McQueen en Sam Taylor-Johnson, tot de generatie van Britse filmen videokunstenaars, die begin jaren '90 van de vorige eeuw doorbraken. Dean begon haar loopbaan saillant genoeg als schilder. Ze had solotentoonstellingen in musea en galerieën wereldwijd. Dean werd in 1998 genomineerd voor de Turner Prize, drie jaar later bekroond met de Kunstpreis van Aken en in hetzelfde jaar genomineerd voor de Preis der Nationalgalerie in Berlijn. Ze is vertegenwoordigd in vele internationale openbare en privécollecties waaronder het Museum Winterthur, Zürich; Tate Modern, Londen; Fundacio La Caixa, Barcelona; Arts Council of Great Britain en het Musee d'art Moderne de la Ville de Paris, Parijs. Tacita Dean woont en werkt in Berlijn. De Pont museum bezit met acht werken, waarvan drie films, de grootste collectie van Dean in Nederland en was ook de eerste die een museale solo-tentoonstelling van haar werk in ons land organiseerde.
Afbeelding: Disappearance at sea (Cinemascope) 1996 (film still)
